انبیاء

۱- شرک شیعیان در نگاه اهل سنت: بررسی نکته‌ای جامانده از جلسه‌ی قبل

نکته‌ای در مورد شرک که جلسۀ قبل بحث کردم را می‌گویم و بعد شروع به صحبت دربارۀ سورۀ انعام می‌کنیم. جلسۀ قبل بعد از کلاس یک عده سؤال کردند و بحثی که ادامه پیدا کرد این بود که من نقطه دید بعضی اهل‌ سنت که برخی از رفتارهای شیعیان را شرک‌آلود می‌دانند را بگویم. مثلاً به این اشاره کردم که اگر این گزاره‌ی شرطی را فرض کنیم که شرک، سخن‌گفتن یا اثرقائل‌شدن برای موجودات موهوم است، و اگر اعتقاد داشته باشید که افرادی که از دنیا رفتند (هر کسی که باشد، امام یا پیغمبر باشد) هیچ اثری در این دنیا نمی‌گذارند، آن‌وقت بالای قبر رفتن و با او راز و نیازکردن و چیزی از او خواستن شباهت زیادی با رفتارهای شرک‌آمیزی دارد که وجود داشته است؛ یعنی من به فضای خالی‌ای بروم و موجودی که اثربخشی‌اش موهومی است را صدا کنم.