گاهی عادت داشتم اول جلسات میگفتم اگر کسی سؤالی دارد بپرسد؛ نمیدانم تاکنون هیچ وقت در این جلسات نگفتم و الآن نمیدانم بگویم یا نگویم و این نشان میدهد که در این جلسات بیشتر احساس کمبود وقت میکنم. یک نفر از من پرسید با ایمیل؛ قبلاً هم یک نفر شفاهاً پرسیده بود که این جلسات چرا با «بسمالله الرحمن الرحیم» شروع نمیشود و من هم نمیدانم چه جوابی بدهم.
حضار: ما هم همیشه در ذهنمان بوده…
استاد: همیشه در ذهنتان هست که چرا با «بسمالله الرحمن الرحیم» شروع نمیکنم…
حضار: من همیشه فکر میکردم که شما در دلتان میگویید…
استاد: بله من که قطعاً میگویم، در راه که میآیم میگویم، در دلم میگویم و این که چرا بلند نمیگویم.