قرار است این جلسۀ هفتم و آخر باشد. من حسم نسبت به این بحثهایی که در مورد سورهها میکنم این است که کاملاً بحث ناتمام است. قرار بوده هشت جلسه باشد؛ مثلاً بگویم جلسۀ یکی مانده به آخر است، بعد جلسۀ آخر نیایم. یک حس خوبی ایجاد میکند که چیزهای دیگری هم بود که گفته نشد و واقعاً هم همینطور است که هزاران چیز بوده که گفته نشده است.
در مورد جلسات گذشته، اینطور شد که یک قطعهبندی بزرگی در سوره پیدا کردیم و یک توجیه خوبی برای اینکه اینها چرا اینگونه پشت سر هم میآمدند آوردیم.