بسم الله الرحمن الرحیم
درسگفتارهای دفاع عقلانی از دین، جلسهی ۲۴، دکتر روزبه توسرکانی، پژوهشگاه دانشهای بنیادی، ۱۳۹۸/۲/۱۸
بحث ما تعارض علم و دین با تمرکز بر مسئلۀ تکاملگرایی بود. ابتدا به این مسئله میپردازیم که پذیرفتیم خلقتگرایی نیست، ولی چرا نیست؟ یعنی ترجیح تکاملگرایی بر خلقتگرایی در چه چیزهایی است؟
۱- ترجیحات تکاملگرایی بر خلقتگرایی
ابتدا در باب خود این مقایسه میتوان نکات انتقادیای را طرح کرد. اصلِ این پرسش در یک مورد خاص مثل انسان، دلیل بر ناباوری نسبت به اصلِ مسئلۀ تکاملگرایی است. قرآن سؤال برخی از زمان قیامت را هم مربوط به چنین انگیزهای میداند. «يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ» (قیامت/۶) دوم هم آنکه با توجه به نکتۀ اول، از وجه خلقتگرایانه در غیر از انسان هم میتوان پرسید، مثل همان باران، ولی چرا در غیر انسان این دغدغه و مسئله نیست؟ نکتۀ سوم هم آنکه اگر خلقتگرایی در مورد انسان جاری باشد، استثنایی رخداده و نه قاعدهای، چون رفتار عالم کاملاً بر وفق تکاملگرایی است.